Intención

Esta bitácora está dedicada a los alumnos con necesidades educativas especiales, sobre todo a los alumnos con discapacidad motora (parálisis cerebral, espina bífida, distrofia muscular,....); en términos de hoy, a los alumnos con diversidad funcional. También proporciona recursos para la intervención en alumnos discapacitados motóricos (principalmente con parálisis cerebral) y opiniones o noticias sobre temas educativos. Es decir: nos preocupa y nos ocupa la educación inclusiva.

Decía Carl Rogers, padre de la psicología existencial humanista, refiriéndose a la empatía, que ésta es como ponerse los zapatos del otro y hacer un buen trecho del camino. Esta bitácora pretende, también, ponerse esos zapatos.

Por otra parte, tenemos el convencimiento de que:

- La accesibilidad e inclusividad del contexto aumenta o disminuye la diferencia entre capacidad y rendimiento y hace que la persona sea más o menos discapacitada. Diseñemos contextos inclusivos.

- Una persona es más o menos competente dependiendo de cómo esté configurado su escenario vital y sus diferentes contextos. La discapacidad está en los contextos, no en las personas.

- Lo peor de una discapacidad no son los inconvenientes físicos que produce, sino la posible ausencia de bienestar psicológico y estar próximo a la exclusión social o ya inmerso en ella.

- Ningún sistema educativo se puede considerar de calidad si no tiene una respuesta para atender a la diversidad.

- El mundo está diseñado por personas sin discapacidad para personas sin discapacidad, por eso podemos afirmar que la discapacidad se construye socialmente. No contribuyamos a esto y hagamos una sociedad inclusiva.

- La institucionalización de la discapacidad es solo la materialización indeseable del principal objetivo de una sociedad excluyente.

- Para los padres: Los logros de los hijos se construyen sobre las expectativas de los padres.

_________________________________________________Javier Martín Betanzos

IMPORTANTE

IMPORTANTE

AVISO

Estimados lectores, os habréis percatado de que la mayoría de enlaces del blog no funcionan. Esto se debe al cambio que sites.google llevó a cabo en este sitio, que era donde estaban alojados los archivos (sobre todo *pdf). He recuperado los archivos, pero los enlaces seguirán sin funcionar. Si están interesados en ellos, tendrán que acceder través de estos dos enlaces y buscarlos de forma manual y solicitarme que comparta los archivos Enlace 1 y Enlace 2 Siento los problemas ocasionados. Javier Martín Betanzos

martes, 31 de enero de 2012

Proxecto para o diagnóstico xenético en nenos e adolescentes con autismo, TDAH e TOC


Debuxo de cabeza con engranaxes, un deles separado
e con textura de pezas de crebacabezas de cores
A Consellería de Sanidade da Xunta de Galicia e a Fundación María José Jove colaborarán na realización dun Proxecto para o diagnóstico xenético en nenos e adolescentes con autismo, déficit de atención e hiperactividade (TDAH) e trastorno obsesivo compulsivo (TOC) en Galicia.
O estudo enfócase ás posibles causas xenéticas destes síndromes. Desde a Consellería de Sanidade afírmase que Galicia presenta unha situación privilexiada dentro do panorama nacional ao dispor da Fundación de Medicina Xenómica como un dos centros de xenotipado (proceso de determinación da información xenética que posúe un organismo) de España.
Isto fai posible a utilización destas novas tecnoloxías xenómicas para desenvolver un proxecto que se realiza de forma conxunta con psiquiatras e psicólogos do SERGAS (acrónimo do Servizo Galego de Saúde), coa Fundación Galega de Medicina Xenómica e a Fundación María José Jove. O obxectivo é atopar algúns dos xenes responsables destes problemas para poder entendelos e poder enfocar mellor a súa abordaxe terapéutica e o seu manexo, segundo palabras de Rocío Mosquera, Conselleira de Sanidade.
O desenvolvemento do proxecto sustánciase nos distintos centros hospitalarios onde se recollerán as correspondentes mostras que se enviarán á Fundación Pública Galega de Medicina Xenómica, que realizará unha análise das causas xenéticas destes síndromes mediante un estudo de asociación xenética das mostras. Neste sentido, recolleranse mostras de 300 casos de déficit de atención e hiperactividade, 100 casos de trastorno obsesivo compulsivo e 200 casos de autismo, aproximadamente.

martes, 24 de enero de 2012

Congreso Internacional "Ilustrando a Diversidade"

Logo de CampusCulturae

No Auditorio da Facultade de Ciencias da Comunicación de Santiago de Compostela celebrarase entre 20 e 23 de febreiro o Congreso Internacional Ilustrando a Diversidade.
A presentación de propostas de comunicacións, vídeo-animacións ou proxectos de ilustración consistirá no envío, ao enderezo xestion.campusculturae@gmail.com dunha mensaxe co encabezamento que corresponda: “proposta de comunicación”, “vídeo-animación” ou “álbum ilustrado”.
O día 15 de febreiro comunicaráselle a cada interesado a selección de comunicacións, vídeo-animacións e proxectos de libro ilustrado aceptados para a súa presentación durante o congreso.
Cada autor/a seleccionado/a disporá dun máximo de 10 minutos para a presentación da súa proposta.
Os autores de comunicacións, vídeo-animacións e proxectos de libro ilustrado recibirán un certificado con recoñecemento europeo que acredite a súa condición de relatores no congreso. CampUSCulturae poderá publicar os textos das comunicación (recoñecendo expresamente o nome dos autores dos mesmos, que renuncian a percibir calquera remuneración en concepto de autoría). CampUSCulturae é unha aposta da Universidade de Santiago de Compostela a prol das culturas do mundo, do entendemento multicultural e do fomento da diversidade e o pluralismo.
Diplomas: Todos/as os/as inscritos/as recibirán un diploma con recoñecemento europeo que acredite a súa participación no congreso.
Linguas de traballo do congreso: galego, castelán, inglés e portugués. Haberá tradución simultánea.
Máis información sobre o proxecto en:

Nuevas actividades LIM

Captura de la primera página de una de las actividades

Incrementamos las actividades LIM en las páginas Desarrollo de las capacidades básicas, Recursos Matemáticas y Recursos comprensión lectora I, hay accesos debajo de la cabecera de la bitácora.
Se trata de siete nuevas actividades LIM. Próximamente incrementaremos con nuevas actividades la página Recursos comprensión lectora II.
Accesos citados:
-         Recursos Matemáticas

lunes, 9 de enero de 2012

Decreto de atención á diversidade

Debuxo dunha persoa de raza negra en cadeira de rodas que se dispón a entrar nunha aula
O pasado 21 de decembro publicouse o decreto 229/2011, do 7 de decembro, polo que se regula a atención á diversidade do alumnado dos centros docentes da Comunidade Autónoma de Galicia nos que se imparten as ensinanzas establecidas na Lei orgánica 2/2006, do 3 de maio.
Estábase esperando a publicación deste decreto e xa, días antes da súa publicación, coñecíase na súa integridade. Consta de 9 capítulos divididos en 46 artigos, 3 disposicións adicionais, 1 disposición derrogatoria e 2 disposicións finais. Os artigos están encabezados como: Disposicións xerais, Actuacións e medidas de atención á diversidade, Escolarización, Promoción da escolarización e da formación, Alumnado con necesidade específica de apoio educativo, Recursos, Participación e coordinación, Formación, innovación e mellora da calidade e Seguimento e avaliación.
Resumimos:
- No primeiro capítulo defínese a atención á diversidade que abrangue á totalidade do alumnado, quen deberá contar coas medidas e recursos educativos que respondan ás súas necesidades e características persoais. Proponse a participación de entidades sen ánimo de lucro, entre outras. Esta última cuestión ten un perigo que radica que o traballo a realizar por profesionais sexa realizado por ONGs ou o voluntariado cun deterioro da calidade, entre outras cousas.
- No segundo capítulo, dividido en tres seccións: Actuacións, Medidas e Plan xeral de atención á diversidade, hai varias cuestións a destacar.
No referido ás actuacións abógase por unha equilibrada escolarización dos alumnos nos centros sostidos con fondos públicos –debería poñer públicos e privados- que é moi difícil de levar a cabo se non hai mecanismos de control, cargando, coma sempre, os centros públicos con case toda a carga da atención á diversidade.
Exponse tamén a necesidade da promoción da accesibilidade universal, da transición á vida laboral. Respecto a isto só recordar que son moitos os centros que aínda no son accesibles e que a saída laboral destes alumnos é, prácticamente, inexistente; claro está que isto é máis un problema social que educativo.
Outra cuestión tratada neste capítulo e a formación do profesorado e a súa participación en actividades de innovación. Isto sen recursos e sen un cambio en como está agora deseñada a formación será unha tarefa moi difícil.
Na sección que trata das medidas ordinarias e extraordinarias chama a atención que se ubica dentro das últimas as modificacións nos elementos de acceso ao currículo . . . .. Isto é algo sorprendente que non teño visto en ningún manual de pedagoxía ou normativa.
Na terceira sección deste artigo exponse a necesidade de que os centros –departamentos de orientación- elaboren un Plan xeral de atención á diversidade.
- No capítulo terceiro, dedicado a escolarización, destaca que o alumno en educación secundaria en ningún caso se poderá permanecer en educación secundaria obrigatoria máis alá do ano natural no que se cumpran os 19 anos, agás en unidades ou centros de educación especial, que poderá prolongarse ata o ano natural no que se cumpran os vinte e un de idade.
Nos centros de educación especial o límite será de 15 anos nas unidades dos centros ordinarios de educación primaria e de 21 anos nos de educación secundaria obrigatoria, cumpridos, en ambos casos, no ano natural no que remata o curso escolar.
Neste artigo hai algo positivo que é que os centros de educación especial poderán constituírse como centros de recursos específicos, poñendo a disposición dos centros ordinarios os materiais e recursos de que dispoñen, centralizando os recursos máis especializados e exercendo os labores de asesoramento e atención ambulatoria que se determinen. Igualmente, fomentarán o intercambio de experiencias e a difusión de boas prácticas docentes. Olvídase das persoas con rica experiencia na atención a diversidade, experiencia que non se pode transmitr nun relatorio dun curso.
- O capítulo IV trata da promoción da escolarización e da formación. En xeral vexo este capítulo moi, moi positivo. O simple feito de que cuestións como as reguladas neste capítulo estean presentes xa é bastante positivo. Estas cuestións son:
O absentismo escolar.
Abandono e desescolarización.
Atención educativa hospitalaria e domiciliaria.
Alumnado menor sometido a medidas de responsabilidade penal.
Alumnado sometido a medidas de protección e tutela.
Alumnado afectado por medidas de violencia de xénero e/ou acoso escolar.
Alumnado pertencente a familias itinerantes.
Alumnado procedente do estranxeiro e
Atención educativa a xoves embarazadas.
- No capítulo V defínese ao alumno con necesidade específica de apoio educativo da maneira xa coñecida: Enténdese por alumnado con necesidade específica de apoio educativo aquel que requira, de forma temporal ou permanente, apoios ou provisións educativas diferentes ás ordinarias por presentar necesidades educativas especiais, por dificultades específicas de aprendizaxe, por altas capacidades intelectuais, por incorporarse tardiamente ao sistema educativo ou por condicións persoais ou de historia escolar. Tamén se tratan a avaliación psicopedagóxica e o ditame de escolarización.
- O capítulo VI está dedicado aos recursos. En xeral, pódese ler que os centros contarán cos recursos humanos e materiais que se precisen. Todas as persoas que nos dedicamos á atención á diversidade sabemos da importancia dos recursos de todo tipo e que non abonda coa boa vontade senón que ese futuro (dotará, establecerá, será) que é imperfecto non se convirta en hipótetico ou o que é peor en futuro imposible. Nesta época de crise, todos puidemos comprobar onde se aplican os recortes.
Non nos parece acertado que o número dos profesores de Pedagoxía Terapéutica e Audición e Linguaxe estean en función do número de unidades. Cremos que é máis axeitado que o seu número estea en función das necesidades. Segue sen estar contemplado o profesor de AL nos centros de secundaria.
- No capítulo VII destaca a promoción da coordinación intercentros e a colaboración de pais e titores na avaliación inicial do alumno. Cremos importante que se regule esta cuestión ante a súa posible colisión coa Lei de Protección de Datos.
- No capítulo VIII destaca a inclusión do plan xeral de atención á diversidade nos plans de formación do profesorado. Comprendemos que estes decretos sexan máis declaracións de intencións que normativas que regulen polo miúdo os obxectivos propostos, pero a formación do profesorado precisa dun cambio total en formación inicial, formación en exercicio nos centros de formación e nos centros educativos. Tamén cremos que as prácticas de educación inclusiva e as innovacións neste eido deben ser impulsadas, mesmo, incentivadas dalgún xeito.
- No capítulo IX afírmase que o seguimento e a avaliación dos diferentes proxectos, plans e/ou programas constituirán os procesos básicos no axuste e na mellora da atención á diversidade, polo que todos eles deberán establecer o procedemento, a temporalización, os indicadores e as persoas responsables deses procesos.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...